We hadden er erg naar uit gekeken, al vanaf het begin van de Nederlandse Petanque Competitie (NPC), toen het speelprogramma bekend werd: de laatste twee te spelen wedstrijden zouden in de maand maart 2020 plaatsvinden. Dat zouden twee thuiswedstrijden zijn en gelet op het seizoen, zouden die op onze eigen banen aan de Vuurlijn gespeeld kunnen worden. Op zaterdag 14 maart tegen OSB 2 en op zaterdag 28 maart tegen Les Boules Fleuries 4. Los van de competitiestand op dat moment zouden we deze tegenstanders eens kunnen laten zien wat het is om op een zo mooie buitenbaan te spelen.
Ruim een week voordat de wedstrijd op 14 maart gespeeld zou worden was het al wel duidelijk dat de weersomstandigheden het mogelijk zouden maken om op onze eigen buitenbaan te spelen.

Wat een teleurstelling toen juist op de dag dat besloten zou worden dat we thuis op de eigen baan zouden spelen kwam het bericht van de NJJB dat alle NPC-wedstrijden zouden worden afgelast vanwege het oprukkende corona-virus.
Kort daarna werd ook de ALV op maandagavond 16 maart en de ontmoeting met “Het Wilgenhofje” op dinsdagavond 17 maart afgeblazen.
Om de teleurstelling enigszins te verzachten werd  aan de NPC-spelers voorgesteld om op de dag dat de wedstrijd gespeeld zou worden – zaterdag 14 maart – twee uurtjes te besteden aan het oefenen en trainen.
Tussen 10.00 en 12.00 uur op die zaterdagmorgen werd onder leiding van Henk een aantal oefeningen gedaan en een wedstrijd gespeeld door: Wilma, Ina, Harry, Joan, Marja, Ruud en Nel. Na afloop hiervan werd nog even gezellig nagenoten van een door Nel gebakken appeltaart en slagroom. Achteraf bleek dit een – voor lange tijd – laatste ontmoeting te zijn onder de hoede van BUT.

Kort daarna werden door de overheid allerlei verboden, geboden en maatregelen afgekondigd:

  • Alle scholen werden gesloten
  • Van het ene op het andere uur werd de hele horeca gesloten
  • Sportactiviteiten en andere bijeenkomsten met 100 of meer personen werden verboden
  • Afstand bewaren tot anderen van minstens 1,5 meter

Het werd stil op straat en leeg in de schappen van supermarkten. Creativiteit vierde hoogtij, WhatsApp-groepen werden druk en veelvuldig gebruikt.

Met een lege agenda, waaruit alle afspraken zijn geschrapt, rest ’s-morgens een fietstocht en ’s-middags een wandeling. Tussendoor wat lezen en in de avonduren geïnformeerd door nieuwsuitzendingen en praatprogramma’s.

Na enige tijd is deze aangepaste levenswijze aan te duiden als ”saai”.

Eerder meldde ik al aan een enkele collega dat ik uit kijk naar het moment dat we elkaar weer kunnen ontmoeten, elkaar de hand schudden, (de dames) kussen en knuffelen en weer als vanouds met en tegen elkaar kunnen boulen.

Harry