Begin januari 2011 kwam een Brabants Dagblad onder mijn ogen met een artikel dat de aandacht trok.
Eigenlijk twee afzonderlijke artikelen, namelijk een artikel over verbouw-voornemens van het Missiehuis MSC in Tilburg aan de Bredaseweg, waar ik begin vijftiger jaren een tijdje (vier jaar) heb gewoond en gestudeerd en een ander artikel over de tuin van het Missiehuis, waarvoor plannen bleken te zijn om er woningbouw te plegen.
Gevraagd werd om herinneringen aan het klooster aan de redactie te mailen.
Uiteraard heb ik veel herinneringen aan die tijd en aan het klooster (Missiehuis), en dus reageerde ik op het artikel en bracht mijn verbazing daarin tot uitdrukking met betrekking tot de voornemens om de Missiehuis-tuin te bebouwen met woningen en appartementen. Wat zou er dan met het kerkhof gebeuren waar mijn Heer-oom – Pater Harrie van Oers – vanaf 1987 begraven ligt en er daarna nog andere priesters begraven zijn.
Naar aanleiding van mijn e-mail-reactie werd ik gebeld door de betreffende journalist Toine van Berkel, die inmiddels had uitgezocht wat er met het kerkhof zou gaan gebeuren en daarnaast wilde hij nog wat meer weten over mijn periode in Tilburg en over mijn Heer-oom. Deze gegevens heeft hij weer verwerkt in een kort daarna verschenen derde artikel in het Brabants Dagblad.
Kortheidshalve komt het er op neer dat alle nu nog levende MSC-missionarissen nog op het kerkhof zullen worden begraven en dat de laatste die er begraven wordt er nog 20 jaar rustig zal kunnen blijven liggen. Al met al zal het kerkhof dus nog zo’n 40 jaar blijven bestaan en een mooi plaatsje krijgen tussen de bebouwing in de tuin, die dan ook voortaan openbaar toegankelijk zal zijn.
Wat bleek echter bij mijn eerste bezoek nadat de bebouwing in de tuin klaar was: het kerkhof was hermetisch afgesloten en onbekend is waar de sleutel verkrijgbaar is.
Het is onvoorstelbaar hoeveel woningen en appartementen (inclusief de verbouwde boerderij) er in de tuin verrezen zijn.
Tijdens de economische crisis heeft de geplande en reeds aangevangen verbouw en bouw min of meer stil gelegen.
Na de crisis is de verbouw en bouw volop gestart en bij een bezoek aan het Missiehuis in juli en september 2017, bleek dat er wel zo’n 300 woningen in de tuin gebouwd zijn. Het kerkhof is inderdaad gespaard gebleven en ligt achter hoge heggen verscholen en afgesloten met een hek. Dat overigens gesloten was.
De oude – bijna vervallen – boerderij van het Missiehuis is heel mooi gerestaureerd en volledig verbouwd tot appartementen.
Ook het hoofdgebouw is van binnen flink aangepakt. Er blijken appartementen, kleine bedrijven en een restaurant gevestigd te zijn. De verbouwing van binnen bekijken is/was helaas niet mogelijk. Wel is duidelijk te zien dat de vroegere keuken op de begane grond is omgetoverd door een mooi restaurant: “Restaurant Monarch”.
