Eerder noemde ik de periode waarin wij tijdens deze corona-crisis verkeren “saai”.
Nu zou ik er het woord “eenzaam” aan willen toevoegen.
Vroeger (!!) ontmoette ik in een periode van week diverse BUT-ers:
- Op maandagmorgen de leden van de Groengroep: Gunther, Alphonso, Paul, Ben, Jeroen en soms Hans en vroeger ook Henk H.
- Op dinsdagavond vaak een groot aantal van soms wel 20 BUT-ers tijdens de wekelijkse clubavond of Joker-avond.
- Op woensdagmiddag een in aantal wisselende groep medespelers van soms 20 (bij mooi weer) tot zelfs één keer slechts twee (Ans en ik).
- Soms – omdat ik dan niet altijd kan – op donderdagavond een aantal mede-leden.
- Op zaterdag om de twee weken – tussen september en april – de medeleden van het NPC-team m.n. Wilma en Ina, maar ook vaak nog Marja, Henk, Joan, Nel, Ruud en Niels.
- Op zondag vaak vele mede-strijders om de prijsjes tijdens door BUT georganiseerde toernooien.
Inderdaad, op 6 dagen in een week kwam ik een groot aantal BUT-ers tegen aan de Vuurlijn (neen, dus op vrijdag niet).
Maar hoe anders is het nu, sinds zaterdag 14 maart j.l.:
- Op die zaterdag 14 maart oefenden en trainden een aantal NPC-ers en ontmoette ik dus Marja, Ina, Wilma, Joan, Nel, Henk en Ruud. Die ochtend sloten we af met gebak (van Nel).
Dat was de laatste min of meer officiële samenkomst van BUT-ers voordat de lock-down werd afgekondigd en sportwedstrijden verboden werden.
Daarna werden de ontmoetingen met BUT-ers heel erg sporadisch en uitzonderlijk:
- Tijdens het eerste boodschappen-uurtje voor senioren bij Albert Heijn ontmoette ik Ans heel vluchtig in de parkeergarage van AH.
- Precies een week later en op de zelfde plek en dezelfde gelegenheid passeerden Trijnie en ik elkaar.
- Tijdens mijn dagelijkse fietstochten zag ik Ans een paar keer op afstand in haar de tuin zitten en kwam ik Alex een keer in de Dorpsstraat in Wilnis tegen.
- Eveneens tijdens mijn dagelijkse fietstochten kon ik enkele malen een gesprekje voeren met Ina (vanaf haar balkon), keurig op 1,5 meter afstand.
- Marja, Joan en Herman had ik één keer rechtstreeks aan de telefoon.
- Eindelijk, op dinsdag 14 april j.l., besloot Gunther de GroenGroep weer bij elkaar te roepen, zodat ik toen Gunther, Alphonso, Ben en Hans weer kon ontmoeten op minimaal 1,5 meter afstand.
Er moest een lamp gerepareerd worden en de haag bij de sloot geknipt en uiteraard moest ook de rommel van ”onze” hang-jongeren opgeruimd worden.
Uit dit relaas en opsomming zal iedereen het er toch mee eens zijn dat het aantal contacten met name met BUT-ers uiterst beperkt is geworden en dus het woord “eenzaam” toegevoegd kan worden aan het woord “saai”.
Ik zie uit, naar het moment dat we elkaar weer kunnen ontmoeten, bestrijden en samen spelen. Tot dan.
Harry